Wewnątrzszkolny System

Doradztwa Zawodowego

w Szkole Podstawowej 

w Suchaniu

     W sytuacji wciąż dużego bezrobocia w Polsce, pomoc doradców zawodowych lub innych osób zajmujących się doradztwem zawodowym powinna być dostępna na każdym etapie życia człowieka. Coraz częściej, bowiem będzie on zmuszony wielokrotnie zmieniać zawód, uzupełniać kwalifikacje oraz poszukiwać pracy. Ciągłe podnoszenie kwalifikacji i ich zmiana stają się czynnikami na trwale wpisanymi w życiorys zawodowy każdego pracownika. Stąd też ważnym elementem modernizacji systemu edukacji, w tym głównie systemu edukacji zawodowej, staje się wyposażenie uczniów w umiejętności przydatne w podejmowaniu racjonalnych decyzji dotyczących wyboru zawodu, które rzutować będą na dalszy przebieg kariery zawodowej młodego człowieka.

Szanowni Państwo,

W załączeniu przekazuję informację przygotowaną przez Głównego Inspektora Sanitarnego przy współpracy z Ministerstwem Edukacji Narodowej na temat potencjalnych zagrożeń związanych z elektronicznymi papierosami. 

Od 2011 roku aż sześciokrotnie wzrosła liczba polskich uczniów, którzy próbowali e-papierosa. Młodzież nie zdaje sobie sprawy, że e-papierosy, tak samo jak tradycyjne papierosy, uzależniają i wpływają negatywnie na zdrowie. 

E-papierosy oraz tytoń podgrzewany postrzegane są jako mniej szkodliwe, dlatego młodym ludziom wydają się one szczególnie atrakcyjne. Pozwalają one ukryć młodzieży nawyk palenia. Tym samym eliminują istotny czynnik chroniący ją przed sięganiem po papierosy, jakim jest strach przed wykryciem nałogu przez rodziców. Dlatego też w łatwy sposób otwierają furtkę do palenia papierosów w przyszłości. 

W imieniu Ministra Edukacji Narodowej oraz na prośbę Głównego Inspektora Sanitarnego uprzejmie proszę o upowszechnienie informacji w Państwa szkołach i placówkach edukacyjnych. Zależy nam na tym, aby wiedza na temat zagrożeń dotyczących e-papierosów trafiła do rodziców, uczniów i nauczycieli. 

Z wyrazami szacunku

Anna Ostrowska
Rzecznik Prasowy MEN

Jak sobie radzić z przemocą

• Spróbuj ignorować to, co mówią sprawcy, udawaj, że cię to wcale nie obchodzi. Nie pokazuj, że jesteś smutny lub zły. Twoje zdenerwowanie sprawia im satysfakcję i zachęca do dalszego atakowania.

• Staraj się wyglądać na pewnego siebie - chodź wyprostowany (plecy proste, podniesiona głowa). Możesz ćwiczyć taką postawę w domu, przed lustrem. Pamiętaj, że sprawcy poszukują uczniów wyglądających na takich, którzy się przestraszą i nie obronią.

• Ćwicz swój głos - odpowiadaj pewnym i mocnym głosem, postaraj się patrzeć sprawcom w oczy. Często osoby w twojej sytuacji mówią cicho i nieśmiało, a to może zachęcać sprawców do dalszego zaczepiania.

• Jeśli ci dokuczają - najlepiej odejdź. Nie przejmuj się, co o tobie pomyślą. Pamiętaj, im dłużej będziesz stał i słuchał tym większą zabawę będą mieli sprawcy.

• Miej przygotowaną odpowiedź np.: "Dziewczyny, nie macie nic innego do roboty?", "To nie jest w porządku wyśmiewać się z kogoś", "Możesz sobie mówić co chcesz, mnie to nie obchodzi".

• Powiedz krótko i stanowczo, że się nie zgadzasz na takie traktowanie np.: "Nie mów tak  do mnie", "Nie zgadzam się", "Nie nazywam się tak".

• Spróbuj być dowcipny. Poczucie humoru jest często najlepszą "bronią" na agresję. 

           Jeśli potrafisz śmiać się w takiej sytuacji, sprawcy widzą, że             się niczym nie przejmujesz. Prawdopodobnie zostawią cię               wtedy w spokoju. Poćwicz takie odpowiedzi w domu.

• Spróbuj zaskoczyć sprawców. Zrób coś, co zbije ich z tropu, zdziwi np. udawaj, że nie dosłyszysz ("Co mówicie? Głośniej. Ale, że co ja robię? Nic nie słyszę. itd.); upozoruj,że mdlejesz ("Chłopaki, kręci mi się w głowie od tego przezywania, chyba zemdleję"); może zmień temat ("Oglądaliście ostatnią część Harrego Pottera?) itp.

• Poradź się rodziców lub kogoś bliskiego. Opowiedz im o swoim kłopocie. Dorośli mają różne, sprytne pomysły, jak rozwiązać taki problem. Warto skorzystać z ich wiedzy.

Pamiętaj:

• Informowanie dorosłych nie jest żadnym donoszeniem na kolegów ale szukaniem pomocy. Sprawcy postępują źle, łamią normy i powinni ponieść odpowiednie konsekwencje.

• Nie jesteś skarżypytą, walczysz o bezpieczeństwo w szkole. Mówiąc o przemocy dorosłym, pomagasz także innym dzieciom, które spotyka to samo.

• Jeśli nikomu o tym nie mówisz - krzywdzisz siebie i chronisz sprawców.

WIĘCEJ INFORMACJI ZNAJDZIESZ NA STRONIE: www.przemocwszkole.org.pl

Źródło artykułu: http://pedagogsp82.w.interia.pl/index.htm

UZALEŻNIENIA ● PRZEMOC ● ZDROWIE PSYCHICZNE ●TRUDNOŚCI WYCHOWAWCZE

• Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych

  Suchań ul. Pomorska 72

  91 562 40 15   ops@suchan.pl

• Zespół Interdyscyplinarnyds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie

  Suchań ul. Pomorska 72

  91 562 40 15  ops@suchan.pl

• Ośrodek Pomocy Społecznej w Suchaniu

  Suchań ul. Pomorska 72

  91 562 40 15  ops@suchan.pl

• Przychodnia terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia

  Stargard ul. Wyszyńskiego 22b/3

  91 577 64 64 609 725 305  www.terapia.stargard.pl

GDZIE SZUKAĆ POMOCY?

• Stowarzyszenie MONAR Poradnia Profilaktyczno – Konsultacyjna

  Stargard ul. Warszawska 16

  534 877 833   www.monarstargard.pl

• Stargardzkie Stowarzyszenie Klub Abstynenta „ALA”

  Stargard  ul. Warszawska 16

  91 834 60 60  698 615 315

• ISPL Eligiusz Stamirowski

  Stargard  Os. Zachód A 17       608 638 243

• NZOZ „Ginea”

  Stargard  ul. Mickiewicza 20a    91 834 52 34

• NZOZ „Medis” A. Rybkiewicz  Przychodnia Lekarsko – Stomatologiczna

  Stargard  ul. Woj. Polskiego 24  91 577 26 00

• Ośrodek Psychoterapii  i Szkoleń „Pracownia”

  Przychodnia Zdrowia Psychicznego

  Stargard  ul. Gdańska 4

  606 993 994              91 487 35 86

• Przychodnia Specjalistyczna nr 1        Stargard   ul. Słowackiego 11/2    91 578 24 04

• Wojskowa Specjalistyczna Przychodnia Lekarska SPZOZ

  Stargard  Al. Żołnierza 37  26 145 13 26

                                            26 145 13 28

• Poradnia Psychologiczno - Pedagogiczna

  Stargard ul. Plac Majdanek 7a    91 578 46 93

• Centrum psychoterapii, diagnozy i mediacji

  EMOVERE

  Stargard    ul. Letnia 22     667 959 743

• OGÓLNOPOLSKI TELEFON ZAUFANIA DLA DZIECI I MŁODZIEŻY

  116 111         www.116111.pl

• Telefon dla Rodziców i Nauczycieli w sprawie Bezpieczeństwa Dzieci

  800 100 100        pomoc@800100100.pl

Śmiertelnie niebezpieczne gry dla dzieci i młodzieży

           Większość nastolatków, aby posiadać dobrą równowagę psychiczną potrzebuje miłości, opieki najbliższych, przyjaźni i akceptacji rówieśników, a także osobistych sukcesów w szkole lub poza nią. Wszystko to powoduje, że młody człowiek rozwija swoje zainteresowania, tworzy więzi i relacje z innymi ludźmi i poszukuje twórczych form wyrazu samego siebie. Niestety współczesny i bardzo intensywny tryb życia wpływa na degradację tych wartości i często uniemożliwia wczesne wyłapanie problemów adekwatnych dla wieku dorastania. Brak czasu dla dzieci i pozostawienie ich samych sobie może skutkować wieloma problemami wieku dorastania, które w konsekwencji mogą zagrażać bezpieczeństwu, zdrowiu i życiu młodych ludzi. Najczęstszym problemem dla współczesnej młodzieży jest brak akceptacji wśród grupy rówieśniczej. Każdy z nas jest inny i wyjątkowy na swój sposób, co jednak nie wszyscy potrafią docenić. Młodzi ludzie pragną być lubiani i akceptowani, jednak nie zawsze się tak dzieje. Brak wsparcia rodziny i wczesne wyłapanie takich sygnałów może skutkować pogłębiającą się depresją, a także myślami samobójczymi.

            Wyobcowanie nie jest jedynym problemem, który sygnalizują pedagodzy i wychowawcy. Drugim, dość poważnym jest silna presja otoczenia. Kiedy młody człowiek zostaje zauważony przez swoich rówieśników i należy do ich grupy, wtedy nie chce być od nich gorszy. Stawia ich sobie za wzór, a rówieśnicy stają się dla młodego człowieka największym autorytetem. Często pod czyjąś namową dzieci i młodzież wykonują bardzo nieodpowiedzialne rzeczy, popełniają błędy i schodzą z właściwej drogi. Skutkiem tego może być używanie substancji psychoaktywnych lub samookaleczenie. Często w związku z brakiem akceptacji rówieśników, a także brakiem zainteresowania rodziców młody człowiek poszukuje zrozumienia w świecie wirtualnym. Uzależnienie od Internetu, portali społecznościowych jest dzisiaj obszarem wielu działań terapeutycznych prowadzonych wśród coraz młodszych odbiorców, którzy aby uciec od problemów, wolą żyć w lepszym świecie fantazji, w którym są ulubionymi bohaterami lub akceptowanymi, najlepszymi przyjaciółmi.

W wyniku tego zatracenia się w nierealnym życiu może dojść do tragedii. Takie konsekwencje dla dzieci i młodzieży niosą za sobą modne i w konsekwencji śmiertelne gry dla nastolatków.

Jedną z nich jest coraz popularniejsza gra o nazwie „Wyzwanie niebieskiego wieloryba”, która dotarła do Polski ze wschodu. Pierwsze wiadomości o „grze” pojawiły się      w sieci dwa lata temu. Wtedy fala zainteresowania przetoczyła się przez całą Rosję. Ta nowa „zabawa” adresowana do dzieci i młodzieży ma wiele nazw, jednak jej wynik jest zawsze taki sam – stwarzanie zagrożenia dla siebie i swoich bliskich, samookaleczanie, a w konsekwencji samobójstwo.            

 Graczami stają się młodzi ludzie, którzy poprzez umieszczanie w opisach swoich portali społecznościowych w statusach aktualizacji wpisują treści hasztagów propagujących wspaniałą zabawę np.: „(#niebieskiwieloryb#, #cichydom#, #jestemwgrze#, #F50#). W taki sposób dają się znaleźć administratorowi. Po pewnym czasie otrzymują zaproszenie do członkostwa  w zamkniętej grupie, w której to poddawani są szeregu różnym sprawdzeniom  i zadaniom. Pierwszym zadaniem jest wysłanie zdjęcia rysunku wieloryba na własnej ręce – niektórzy dostają za zadanie wycięcia go ostrym narzędziem, dzięki temu otrzymują większą ilość punktów. Komunikacja z administratorem grupy odbywa się przeważnie w godzinach nocnych. Przez kilkanaście dni gry uczestnik musi budzić się, oglądać w nocy smutne filmy, słuchać depresyjnej muzyki. Dalej administrator wysyła różne polecenia offline, polegające na poszukiwaniu różnych przedmiotów w mieście. Czasami muszą zostać skradzione, aby zdobyć określoną liczbę punktów. Do zadań może należeć też: obejrzenie wideo – horroru, słuchanie smutnej muzyki, zrobienie krzywdy osobom najbliższym, zwierzętom lub nieznajomym. Polecenie może dotyczyć ograniczenia kontaktu ze wskazaną osobą lub zamilknięciem na określony czas. Bardzo popularne są zadania sprowadzające niebezpieczeństwo takie jak: siedzenie przez określony czas na krawędzi dachu, odkręcenie kurków z gazem w nocy, kiedy rodzina pogrążona jest we śnie lub eksperymentowanie z różnymi substancjami odurzającymi. Konsekwencją tych zadań jest podziw grupy i mobilizacja do przekraczania własnych granic, a także coraz większa eskalacja zachowań zagrażających ogólnemu bezpieczeństwu. Zazwyczaj, jeśli gracz aktywnie wykonuje wszystkie polecenia, gra trwa 50 dni. Na jej końcu uczestnik otrzymuje wyznaczoną przez administratora datę swojej śmierci i musi przysiąc, że jest „wielorybem”, który nie porzuci tego wyzwania i popełni samobójstwo. Przez cały czas bycia w „grze” młody człowiek rozmawia z innymi uczestnikami wymieniając się doświadczeniami i pomysłami na zdobycie odpowiedniej liczby punktów. Mimo, że organizator tego „wyzwania” od dawna przebywa w więzieniu, jego pomysł naśladowany jest przez wiele osób. Niestety „gra” cieszy się coraz większą popularnością wśród nastolatków nie tylko za naszą wschodnią granicą. Ostatnio dotarła również do Polski, Bułgarii, Łotwy, Anglii, Belgii, Francji. Dokładna liczba ofiar nie jest znana, jednak szacuje się, że jest ich ponad 200. Opcji opuszczenia tej „gry” nie ma. Tych, którzy w końcu odmawiają popełnienia samobójstwa lub na pewnym etapie chcą się z niej wycofać spotyka niespodzianka. Dostają ostrzeżenie, że w przypadku rezygnacji, organizatorzy „gry” i inni uczestnicy skrzywdzą lub wręcz zabiją bliskich nastolatka albo opublikują jego zdjęcia intymne, których przesłanie administratorowi było elementem „gry”. W trakcie wykonywania zadań uczestnicy dostają linka, który przekazuje dane IP komputera administratorom gry. Wraz z danymi, organizatorzy dostają informację o dokładnym miejscu zamieszkania uczestnika.            

                      Drugie zagrożenie w sieci to gra o nazwie „ Zostań wróżką ognia”. Media donoszą  o kolejnym internetowym „wyzwaniu”, które ma bazować na marzeniach najmniejszych dzieci w szczególności kilkuletnich dziewczynek. Bo która z nich nie chciałaby zostać wróżką? Tym bardziej, że zgodnie z instrukcją zamieszczoną w internecie jest to banalnie proste, a obok jej tekstu pojawiają się postacie z ulubionej również w Polsce bajki wielu dzieci „Winx Club – Szkoła Czarownic”. Według zamieszczonej w sieci instrukcji każdy może stać się wspomnianą wróżką ognia – wystarczy włączyć w nocy gaz w kuchence i iść spać. Koniecznie tak, aby pozostali domownicy się nie obudzili „O północy, kiedy wszyscy będą już spali, wstań z łóżka, przejdź po swoim pokoju trzy razy, a następnie wypowiedz magiczne słowa: „Czarodziejki Alfea, małe słodkie wróżki, dajcie mi siłę, proszę!”. Potem po cichu idź do kuchni – tak, aby nikt Cię nie zauważył.  W przeciwnym razie magia słów zniknie. Odkręć wszystkie cztery palniki na kuchence gazowej. Następnie idź spać. Magia gazu od razu do Ciebie przyjdzie. Będziesz nim oddychać przez całą noc. O poranku, kiedy się obudzisz, wypowiedź słowa, „Dziękuję Wam czarodziejki Alfea. Stałam się wróżką.” Od tej pory będziesz prawdziwą wróżką ognia – tak brzmi dosłowny cytat poleceń skierowanych do naszych milusińskich przez anonimowego twórcę przerażającej śmiertelnej gry.  

            W województwie zachodniopomorskim odnotowano 56 zamachów samobójczych, wśród osób do 19 roku życia, najczęściej w przedziale wiekowym od 15-19 lat. Problemu wieku dorastania, wpływ grupy rówieśniczej, a także zła sytuacja rodzinna były głównymi powodami takich zachowań.”*

* Pismo z Komendy Powiatowej Policji w Stargardzie z dnia 20.03.2017r.

Wszystkich Rodziców zainteresowanych problemami ochrony dzieciom i młodzieży przed krzywdzeniem zapraszamy do odwiedzenia stron Fundacji Dajemy dzieciom Siłę:

• www.fdds.pl – zakładaka „baza wiedzy”
• www.edukacja.fdds.pl – zakładka „materiały edukacyjne”.

Znajdą tam Państwo wiele ciekawych artykułów, broszur i ulotek poświęconych tematyce cyberprzemocy, przemocy rówieśniczej, przemocy w rodzinie, przemocy seksualnej, itp. oraz wiele interesujących i merytorycznych porad i wskazówek  przydatnych rodzicom w procesie świadomego wychowania dziecka.

Powiedz "NIE" wagarom

      Nie warto chodzić na wagary. Choć mogą kusić, tylko powiększają istniejące problemy. Jeśli masz problem lub wagarujesz i nie wiesz, jak się z tego wyplątać, poproś o pomoc. Jeśli myślisz o tym, czy iść na wagary lub już na nie chodzisz, zastanów się, dlaczego.

Boisz się złej oceny? Chcesz uciec przed jakimś problemem, może uniknąć spotkania z którymś z nauczycieli lub uczniów?

Jesteś przemęczony lub przygnębiony, nie masz siły? Masz wrażenie, że wszystko Cię przerasta?

Z każdym z tych problemów najlepiej jest zwrócić się do osób, które mogą Ci pomóc (możesz z nimi porozmawiać także wówczas, kiedy ktoś z Twoich koleżanek/kolegów ma problemy):

Rodzice i opiekunowie – jeśli nie wiesz, jak rozwiązać swoje problemy w szkole, zwróć się do nich o pomoc. Opowiedz im o swoich trudnościach i poproś, aby w Twoim imieniu porozmawiali z wychowawcą czy szkolnym pedagogiem/psychologiem.

Wychowawca – zadaniem wychowawcy jest pomaganie swoim uczniom, kiedy mają problemy. Nie obawiaj się zwrócić do niego w trudnej sytuacji. Wychowawca doradzi Ci, co zrobić, udzieli wsparcia, może też w Twojej sprawie porozmawiać z innymi nauczycielami (np. od przedmiotu, z którym masz problem), dyrektorem czy rodzicami. Pomoże Ci też rozwiązać problemy z kolegami i koleżankami. Zawsze będzie starał się Ci pomóc i poszuka takiego rozwiązania, które będzie dla Ciebie najlepsze.

Szkolny pedagog/psycholog – jest w szkole po to, aby pomóc Ci w rozwiązaniu problemów. Chętnie Cię wysłucha, zrozumie, doradzi. Może też w Twojej sprawie porozmawiać z rodzicami, wychowawcą, nauczycielami czy dyrektorem.

Ulubiony nauczyciel – jeśli jest w szkole nauczyciel, do którego masz szczególne zaufanie, możesz zwrócić się także do niego, nawet jeśli nie jest Twoim wychowawcą.

Poradnia psychologiczno-pedagogiczna – znajdziesz w niej fachową i życzliwą pomoc, np. gdy czujesz lęk przed szkołą, masz trudności w nauce lub w kontaktach  z dorosłymi czy rówieśnikami, jesteś nieśmiały/-a, nie umiesz odnaleźć się w klasie lub rodzinie, spotkałeś/-aś się z przemocą, chcesz pomóc swojej koleżance czy koledze. Tego, gdzie szukać najbliższej poradni, dowiesz się od szkolnego pedagoga.

Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka - dzwoniąc pod ten numer, możesz porozmawiać ze specjalistą, który postara się Ci pomóc. Połączenie jest bezpłatne, jeśli dzwonisz z telefonu stacjonarnego lub telefonów komórkowych sieci Orange. Telefon działa od poniedziałku do piątku w godzinach 8.15–20.00. 0 800 12 12 12 – to numer dla wszystkich osób poniżej 18. roku życia, które potrzebują pomocy.

         Jeśli ktoś namawia Cię na wagary:

• Po prostu odmów, powiedz NIE („Nie, dziękuję. Nie mam ochoty”).
• Możesz podać powód („Mam inne plany”, „Nie chcę mieć zaległości”).
• Nie wdawaj się w dyskusję, jeśli ktoś stara się Cię przekonać. Odejdź szybko i pewnie; możesz też ignorować prośby (np. udawać, że jesteś zajęty/-a) lub zmienić temat.

            Inne strategie:

• obróć sprawę w żart („Niestety, już zaplanowałem, że tego dnia będę się świetnie bawić na matematyce”),
• oburz się („Serio, mówisz to poważnie?!”),
• zaproponuj coś lepszego („Lepiej wyskoczmy w weekend na rower”),
• powiedz komplement („Świetny z ciebie kumpel, ale ten pomysł nie przejdzie”),
• rzuć wyzwanie („Skoro jesteśmy przyjaciółmi/przyjaciółkami, nie namawiaj mnie do czegoś, na co nie mam ochoty”).

Nie przepraszaj, nie tłumacz się, nie wahaj się, odmawiając – jeśli okażesz niezdecydowanie, osoba, która Cię namawia, tak łatwo nie da Ci spokoju. Staraj się zachowywać stanowczo.

Co pomoże Ci uniknąć wagarów?

Pamiętaj, że nie jesteś jedyną osobą, której przytrafiają się trudności, a czasem nawet poważne problemy – podobne doświadczenia ma wiele osób. Jest też wiele osób, które Cię zrozumieją i do których możesz śmiało zwrócić się o pomoc.

Staraj się jak najlepiej organizować swój czas. Jeśli będziesz regularnie, na bieżąco odrabiać lekcje i przygotowywać się do zajęć, unikniesz zaległości i poprawisz swoje wyniki.

Myśl o przyszłości. Pamiętaj, że uczysz się nie tylko dla ocen, ale też dla siebie.  W razie trudności w nauce poproś nauczyciela o radę i pomoc. Spytaj, jak możesz nadrobić zaległości i czy są dostępne zajęcia wyrównawcze.

Jeśli przeżywasz trudny okres, masz jakiś osobisty problem, źle układa Ci się z kolegami lub koleżankami, rodzicami, sympatią, którymś z nauczycieli, porozmawiaj o tym z kimś dorosłym – osoby takie (np. wychowawca lub psycholog) dysponują wiedzą, dzięki której zdołają Ci pomóc, a często nawet sami przeżyli podobne trudności, kiedy byli w Twoim wieku. Ich doświadczenie i wsparcie znacznie ułatwi Ci poradzenie sobie z problemem.

Pamiętaj – z każdego problemu można znaleźć wyjście!